Katechizm Kościoła Katolickiego Online
KKK Część pierwsza: WYZNANIE WIARY
Dział drugi: WYZNANIE WIARY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ (185-1065)
Rozdział drugi: WIERZĘ W JEZUSA CHRYSTUSA, SYNA BOŻEGO JEDNORODZONEGO
| TYDZIEŃ W SKRÓCIE KKK WIERZĘ W JEZUSA CHRYSTUSA, SYNA BOŻEGO JEDNORODZONEGO (422-682) Artykuł 4: “Jezus Chrystus umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion” (571-630) Wprowadzenie (571-573) – Posłuchaj Paragraf 1: Jezus i Izrael (574-594) Wprowadzenie (574-576) – Posłuchaj I. Jezus i Prawo (577-582) – Posłuchaj II. Jezus i Świątynia (583-586) – Posłuchaj III. Jezus i wiara Izraela w Boga Jedynego i Zbawiciela (587-591) – Posłuchaj W skrócie (592-594) 592 Jezus nie zniósł Prawa danego na Synaju, ale je wypełnił tak doskonale, że objawił jego ostateczny sens i wynagrodził popełnione przeciw niemu wykroczenia. 593 Jezus czcił Świątynię, przybywając do niej jako pielgrzym na święta żydowskie, oraz umiłował zazdrosną miłością to mieszkanie Boga wśród ludzi. Świątynia jest figurą Jego misterium. Jeśli Jezus ogłasza jej zburzenie, to ukazuje w ten sposób swoje własne wydanie na śmierć i wejście historii zbawienia w nową epokę, w której Jego Ciało będzie ostateczną Świątynią. 594 Jezus dokonywał czynów, jak na przykład odpuszczenie grzechów, które potwierdzały, że jest Bogiem Zbawicielem. Niektórzy Żydzi, nie uznając Boga, który stal się człowiekiem, widzieli w Nim “człowieka uważającego siebie za Boga” (J 10, 33) i osądzili Go jako bluźniercę. |
| KATECHEZA DZIEŃ PO DNIU – Medytacja Ignacjańska 1. Wprowadzenie do medytacji Niech za wprowadzenie do medytacji posłuży Ci fragment Katechizmu Kościoła Katolickiego oraz wskazana na dany dzień, syntetyczna formuła jednej z prawd naszej wiary (KKK W skrócie). Następnie przeczytaj uważnie tekst Pisma Świętego, który będziesz rozważać. Zwróć uwagę na miejsca, które szczególnie Cię poruszają, zanotuj je. Wybierz stałe miejsce na modlitwę, czas jej trwania i postawę ciała. Przygotowanie trwa ok. 5-10 min. 2. Medytacja Pisma Świętego Od znaku krzyża do znaku krzyża 30 min. – Stanięcie przed Panem: uświadom sobie Jego obecność, że Bóg jest z Tobą. Zaangażuj w to swoje uczucia i akt wiary. Proś o czystość intencji, abyś usłyszał, co Bóg chce Ci powiedzieć. Pomoże Ci w tym. – Modlitwa przygotowawcza: Proszę Cię Boże, nasz Panie o łaskę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane wyłącznie ku służbie i chwale Twojego Boskiego Majestatu. – Obraz: wyobraź sobie daną scenę ewangeliczną, miejsce, osoby i przeżycia – słuchaj, dotykaj, obserwuj to, co się dzieje. – Prośba o owoc: wejdź w swoje pragnienia związane z daną medytacją, wyraź je w formie konkretnej, osobistej prośby zwróconej do Pana. Proś o to, czego chcesz! – Zasadnicza część medytacji: Staraj się słuchać, co Twój Przyjaciel Bóg – mówi do Ciebie przez dane wydarzenie czy słowo o Tobie, o Twoim życiu. „Smakuj” Jego słowo. Staraj się poczuć je w sobie. Zatrzymaj się nad tym, co Cię porusza. Zobacz, jak Słowo Boże ma się do Twojego życia. Zobacz, jakie konsekwencje z tego, co usłyszysz, wypływają dla Twojego konkretnego życia, sytuacji, w której znajdujesz się obecnie, miejsca na świecie, gdzie jesteś. Jak Słowo Boże naświetla Twoje życie i jaką prawdę Ci ukazuje, której wcześniej nie widziałeś? Zwróć uwagę także na swoje uczucia i inne poruszenia związane z rozważaną prawdą. Przedstawiaj je Bogu. Pomyśl, jaka może być Twoja odpowiedź. Podczas medytacji nie notuj. W medytację są zaangażowane: pamięć, rozum, uczucia i wola. – Zakończenie: Rozmowa końcowa (ok. 5 min). Ostatnie chwile modlitwy poświęć na osobistą rozmowę z Panem jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co usłyszałeś, czego doświadczyłeś, co przeżyłeś, co zrozumiałeś, co było trudne… Zakończ medytację modlitwą Ojcze nasz i znakiem krzyża świętego. 3. Notatka. Zanotuj krótko to, co było ważne dla Ciebie. Możesz skorzystać z notatek w dzieleniu się na spotkaniu wtorkowym. |
| ŚRODA Dzień 1 1. Wprowadzenie do medytacji Fragment KKK “Jezus Chrystus umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion” (571-630) Wprowadzenie (571-573) – Posłuchaj 2. Medytacja Pisma Świętego Uświadom sobie Bożą obecność, że Bóg jest z Tobą. Zaangażuj w to swoje uczucia i akt wiary. Proś o czystość intencji, abyś usłyszał, co Bóg chce Ci powiedzieć. Pomoże Ci w tym. Proszę Cię Boże, nasz Panie o łaskę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane wyłącznie ku służbie i chwale Twojego Boskiego Majestatu. Wyobraź sobie daną scenę ewangeliczną, miejsce, osoby i przeżycia – słuchaj, dotykaj, obserwuj to, co się dzieje. Wejdź w swoje pragnienia związane z daną medytacją, wyraź je w formie konkretnej, osobistej prośby zwróconej do Pana. Proś o to, czego chcesz! Staraj się słuchać, co Twój Przyjaciel Bóg – mówi do Ciebie przez dane wydarzenie czy słowo o Tobie, o Twoim życiu. (Łk 24, 13-27. 44–48) Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało». Zapytał ich: «Cóż takiego?» Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli». Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego. Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka». Ostatnie chwile modlitwy poświęć na osobistą rozmowę z Panem jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co usłyszałeś, czego doświadczyłeś, co przeżyłeś, co zrozumiałeś, co było trudne… Zakończ medytację modlitwą Ojcze nasz i znakiem krzyża świętego. 3. Notatka. Zanotuj krótko to, co było ważne dla Ciebie. Możesz skorzystać z notatek w dzieleniu się na spotkaniu wtorkowym. |
| CZWARTEK Dzień 2 1. Wprowadzenie do medytacji Fragment KKK Paragraf 1: Jezus i Izrael (574-594) Wprowadzenie (574-576) – Posłuchaj W Skrócie 576 W oczach wielu w Izraelu Jezus sprawiał wrażenie przeciwnika podstawowych instytucji narodu wybranego: – posłuszeństwa wobec Prawa w integralności jego przepisów pisanych i, według faryzeuszów, w interpretacji tradycji ustnej; – centralnego charakteru Świątyni Jerozolimskiej traktowanej jako miejsce święte, w którym w sposób szczególny mieszka Bóg; – wiary w jedynego Boga, w którego chwale nie może mieć udziału żaden człowiek. 2. Medytacja Pisma Świętego Uświadom sobie Bożą obecność, że Bóg jest z Tobą. Zaangażuj w to swoje uczucia i akt wiary. Proś o czystość intencji, abyś usłyszał, co Bóg chce Ci powiedzieć. Pomoże Ci w tym. Proszę Cię Boże, nasz Panie o łaskę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane wyłącznie ku służbie i chwale Twojego Boskiego Majestatu. Wyobraź sobie daną scenę ewangeliczną, miejsce, osoby i przeżycia – słuchaj, dotykaj, obserwuj to, co się dzieje. Wejdź w swoje pragnienia związane z daną medytacją, wyraź je w formie konkretnej, osobistej prośby zwróconej do Pana. Proś o to, czego chcesz! Staraj się słuchać, co Twój Przyjaciel Bóg – mówi do Ciebie przez dane wydarzenie czy słowo o Tobie, o Twoim życiu. (Mk 7, 14-23) Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: «Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumiejcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!». Gdy się oddalił od tłumu i wszedł do domu, uczniowie pytali Go o to przysłowie. Odpowiedział im: «I wy tak niepojętni jesteście? Nie rozumiecie, że nic z tego, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może uczynić go nieczystym; bo nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka i na zewnątrz się wydala». Tak uznał wszystkie potrawy za czyste. I mówił dalej: «Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym». Ostatnie chwile modlitwy poświęć na osobistą rozmowę z Panem jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co usłyszałeś, czego doświadczyłeś, co przeżyłeś, co zrozumiałeś, co było trudne… Zakończ medytację modlitwą Ojcze nasz i znakiem krzyża świętego. 3. Notatka. Zanotuj krótko to, co było ważne dla Ciebie. Możesz skorzystać z notatek w dzieleniu się na spotkaniu wtorkowym. |
| PIĄTEK Dzień 3 1. Wprowadzenie do medytacji Fragment KKK I. Jezus i Prawo (577-582) – Posłuchaj W Skrócie 592 Jezus nie zniósł Prawa danego na Synaju, ale je wypełnił tak doskonale, że objawił jego ostateczny sens i wynagrodził popełnione przeciw niemu wykroczenia. 2. Medytacja Pisma Świętego Uświadom sobie Bożą obecność, że Bóg jest z Tobą. Zaangażuj w to swoje uczucia i akt wiary. Proś o czystość intencji, abyś usłyszał, co Bóg chce Ci powiedzieć. Pomoże Ci w tym. Proszę Cię Boże, nasz Panie o łaskę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane wyłącznie ku służbie i chwale Twojego Boskiego Majestatu. Wyobraź sobie daną scenę ewangeliczną, miejsce, osoby i przeżycia – słuchaj, dotykaj, obserwuj to, co się dzieje. Wejdź w swoje pragnienia związane z daną medytacją, wyraź je w formie konkretnej, osobistej prośby zwróconej do Pana. Proś o to, czego chcesz! Staraj się słuchać, co Twój Przyjaciel Bóg – mówi do Ciebie przez dane wydarzenie czy słowo o Tobie, o Twoim życiu. (Mt 5, 17-20) Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę. bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim. Bo powiadam wam: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Ostatnie chwile modlitwy poświęć na osobistą rozmowę z Panem jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co usłyszałeś, czego doświadczyłeś, co przeżyłeś, co zrozumiałeś, co było trudne… Zakończ medytację modlitwą Ojcze nasz i znakiem krzyża świętego. 3. Notatka. Zanotuj krótko to, co było ważne dla Ciebie. Możesz skorzystać z notatek w dzieleniu się na spotkaniu wtorkowym. |
| SOBOTA Dzień 4 1. Wprowadzenie do medytacji Fragment KKK I. Jezus i Prawo (577-582) – Posłuchaj W Skrócie 592 Jezus nie zniósł Prawa danego na Synaju, ale je wypełnił tak doskonale, że objawił jego ostateczny sens i wynagrodził popełnione przeciw niemu wykroczenia. 2. Medytacja Pisma Świętego Uświadom sobie Bożą obecność, że Bóg jest z Tobą. Zaangażuj w to swoje uczucia i akt wiary. Proś o czystość intencji, abyś usłyszał, co Bóg chce Ci powiedzieć. Pomoże Ci w tym. Proszę Cię Boże, nasz Panie o łaskę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane wyłącznie ku służbie i chwale Twojego Boskiego Majestatu. Wyobraź sobie daną scenę ewangeliczną, miejsce, osoby i przeżycia – słuchaj, dotykaj, obserwuj to, co się dzieje. Wejdź w swoje pragnienia związane z daną medytacją, wyraź je w formie konkretnej, osobistej prośby zwróconej do Pana. Proś o to, czego chcesz! Staraj się słuchać, co Twój Przyjaciel Bóg – mówi do Ciebie przez dane wydarzenie czy słowo o Tobie, o Twoim życiu. (Mt 7, 24-29) Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki». Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie. Ostatnie chwile modlitwy poświęć na osobistą rozmowę z Panem jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co usłyszałeś, czego doświadczyłeś, co przeżyłeś, co zrozumiałeś, co było trudne… Zakończ medytację modlitwą Ojcze nasz i znakiem krzyża świętego. 3. Notatka. Zanotuj krótko to, co było ważne dla Ciebie. Możesz skorzystać z notatek w dzieleniu się na spotkaniu wtorkowym. |
| NIEDZIELA Dzień 5 1. Wprowadzenie do medytacji Fragment KKK II. Jezus i Świątynia (583-586) – Posłuchaj W Skrócie 593 Jezus czcił Świątynię, przybywając do niej jako pielgrzym na święta żydowskie, oraz umiłował zazdrosną miłością to mieszkanie Boga wśród ludzi. Świątynia jest figurą Jego misterium. Jeśli Jezus ogłasza jej zburzenie, to ukazuje w ten sposób swoje własne wydanie na śmierć i wejście historii zbawienia w nową epokę, w której Jego Ciało będzie ostateczną Świątynią. 2. Medytacja Pisma Świętego Uświadom sobie Bożą obecność, że Bóg jest z Tobą. Zaangażuj w to swoje uczucia i akt wiary. Proś o czystość intencji, abyś usłyszał, co Bóg chce Ci powiedzieć. Pomoże Ci w tym. Proszę Cię Boże, nasz Panie o łaskę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane wyłącznie ku służbie i chwale Twojego Boskiego Majestatu. Wyobraź sobie daną scenę ewangeliczną, miejsce, osoby i przeżycia – słuchaj, dotykaj, obserwuj to, co się dzieje. Wejdź w swoje pragnienia związane z daną medytacją, wyraź je w formie konkretnej, osobistej prośby zwróconej do Pana. Proś o to, czego chcesz! Staraj się słuchać, co Twój Przyjaciel Bóg – mówi do Ciebie przez dane wydarzenie czy słowo o Tobie, o Twoim życiu. (J 4, 1–26) A kiedy Pan dowiedział się, że faryzeusze usłyszeli, iż Jezus pozyskuje sobie więcej uczniów i chrzci więcej niż Jan – chociaż w rzeczywistości sam Jezus nie chrzcił, lecz Jego uczniowie – opuścił Judeę i odszedł znów do Galilei. Trzeba Mu było przejść przez Samarię. Przybył więc do miasteczka samarytańskiego, zwanego Sychar, w pobliżu pola, które [niegdyś] dał Jakub synowi swemu, Józefowi. Było tam źródło Jakuba. Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy studni. Było to około szóstej godziny. Nadeszła [tam] kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić!» Jego uczniowie bowiem udali się przedtem do miasta dla zakupienia żywności. Na to rzekła do Niego Samarytanka: «Jakżeż Ty będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, bym Ci dała się napić?» Żydzi bowiem z Samarytanami unikają się nawzajem. Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar Boży i [wiedziała], kim jest Ten, kto ci mówi: “Daj Mi się napić” – prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody żywej». Powiedziała do Niego kobieta: «Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka. Skądże więc weźmiesz wody żywej? Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Jakuba, który dał nam tę studnię, z której pił i on sam, i jego synowie i jego bydło?» W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus: «Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu». Rzekła do Niego kobieta: «Daj mi tej wody, abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać». A On jej odpowiedział: «Idź, zawołaj swego męża i wróć tutaj!» A kobieta odrzekła Mu na to: «Nie mam męża». Rzekł do niej Jezus: «Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża. Miałaś bowiem pięciu mężów, a ten, którego masz teraz, nie jest twoim mężem. To powiedziałaś zgodnie z prawdą». Rzekła do Niego kobieta: «Panie, widzę, że jesteś prorokiem. Ojcowie nasi oddawali cześć Bogu na tej górze, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy czcić Boga». Odpowiedział jej Jezus: «Wierz Mi, kobieto, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca. Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie bierze początek od Żydów. Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie4, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec. Bóg jest duchem: potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie». Rzekła do Niego kobieta: «Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko». Powiedział do niej Jezus: «Jestem nim Ja, który z tobą mówię». Ostatnie chwile modlitwy poświęć na osobistą rozmowę z Panem jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co usłyszałeś, czego doświadczyłeś, co przeżyłeś, co zrozumiałeś, co było trudne… Zakończ medytację modlitwą Ojcze nasz i znakiem krzyża świętego. 3. Notatka. Zanotuj krótko to, co było ważne dla Ciebie. Możesz skorzystać z notatek w dzieleniu się na spotkaniu wtorkowym. |
| PONIEDZIAŁEK Dzień 6 1. Wprowadzenie do medytacji Fragment KKK III. Jezus i wiara Izraela w Boga Jedynego i Zbawiciela (587-591) – Posłuchaj W Skrócie 594 Jezus dokonywał czynów, jak na przykład odpuszczenie grzechów, które potwierdzały, że jest Bogiem Zbawicielem. Niektórzy Żydzi, nie uznając Boga, który stal się człowiekiem, widzieli w Nim “człowieka uważającego siebie za Boga” (J 10, 33) i osądzili Go jako bluźniercę. 2. Medytacja Pisma Świętego Uświadom sobie Bożą obecność, że Bóg jest z Tobą. Zaangażuj w to swoje uczucia i akt wiary. Proś o czystość intencji, abyś usłyszał, co Bóg chce Ci powiedzieć. Pomoże Ci w tym. Proszę Cię Boże, nasz Panie o łaskę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane wyłącznie ku służbie i chwale Twojego Boskiego Majestatu. Wyobraź sobie daną scenę ewangeliczną, miejsce, osoby i przeżycia – słuchaj, dotykaj, obserwuj to, co się dzieje. Wejdź w swoje pragnienia związane z daną medytacją, wyraź je w formie konkretnej, osobistej prośby zwróconej do Pana. Proś o to, czego chcesz! Staraj się słuchać, co Twój Przyjaciel Bóg – mówi do Ciebie przez dane wydarzenie czy słowo o Tobie, o Twoim życiu. (Łk 18,9–14) Powiedział też do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: “Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: “Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!” Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony». Ostatnie chwile modlitwy poświęć na osobistą rozmowę z Panem jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co usłyszałeś, czego doświadczyłeś, co przeżyłeś, co zrozumiałeś, co było trudne… Zakończ medytację modlitwą Ojcze nasz i znakiem krzyża świętego. 3. Notatka. Zanotuj krótko to, co było ważne dla Ciebie. Możesz skorzystać z notatek w dzieleniu się na spotkaniu wtorkowym. |
| WTOREK Dzień 7 1. Wprowadzenie do medytacji Fragment KKK III. Jezus i wiara Izraela w Boga Jedynego i Zbawiciela (587-591) – Posłuchaj W Skrócie 594 Jezus dokonywał czynów, jak na przykład odpuszczenie grzechów, które potwierdzały, że jest Bogiem Zbawicielem. Niektórzy Żydzi, nie uznając Boga, który stal się człowiekiem, widzieli w Nim “człowieka uważającego siebie za Boga” (J 10, 33) i osądzili Go jako bluźniercę. 2. Medytacja Pisma Świętego Uświadom sobie Bożą obecność, że Bóg jest z Tobą. Zaangażuj w to swoje uczucia i akt wiary. Proś o czystość intencji, abyś usłyszał, co Bóg chce Ci powiedzieć. Pomoże Ci w tym. Proszę Cię Boże, nasz Panie o łaskę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane wyłącznie ku służbie i chwale Twojego Boskiego Majestatu. Wyobraź sobie daną scenę ewangeliczną, miejsce, osoby i przeżycia – słuchaj, dotykaj, obserwuj to, co się dzieje. Wejdź w swoje pragnienia związane z daną medytacją, wyraź je w formie konkretnej, osobistej prośby zwróconej do Pana. Proś o to, czego chcesz! Staraj się słuchać, co Twój Przyjaciel Bóg – mówi do Ciebie przez dane wydarzenie czy słowo o Tobie, o Twoim życiu. (J 8, 37–58) Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, ale wy usiłujecie Mnie zabić, bo nie przyjmujecie mojej nauki. Głoszę to, co widziałem u mego Ojca, wy czynicie to, coście słyszeli od waszego ojca». W odpowiedzi rzekli do Niego: «Ojcem naszym jest Abraham». Rzekł do nich Jezus: «Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to byście pełnili czyny Abrahama. Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił. Wy pełnicie8 czyny ojca waszego». Rzekli do Niego: «Myśmy się nie urodzili z nierządu, jednego mamy Ojca – Boga». Rzekł do nich Jezus: «Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On Mnie posłał. Dlaczego nie rozumiecie mowy mojej? Bo nie możecie słuchać mojej nauki. Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa. A ponieważ Ja mówię prawdę, dlatego Mi nie wierzycie. Kto z was udowodni Mi grzech? Jeżeli prawdę mówię, dlaczego Mi nie wierzycie? Kto jest z Boga, słów Bożych słucha. Wy dlatego nie słuchacie, że z Boga nie jesteście». Odpowiedzieli Mu Żydzi: «Czyż nie słusznie mówimy, że jesteś Samarytaninem i jesteś opętany przez złego ducha?» Jezus odpowiedział: «Ja nie jestem opętany, ale czczę Ojca mego, a wy Mnie znieważacie. Ja nie szukam własnej chwały. Jest Ktoś, kto jej szuka i sądzi. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki». Rzekli do Niego Żydzi: «Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy – a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz?» Odpowiedział Jezus: «Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: “Jest naszym Bogiem”, ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy – kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał [go] i ucieszył się». Na to rzekli do Niego Żydzi: «Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?» Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, JA JESTEM». Ostatnie chwile modlitwy poświęć na osobistą rozmowę z Panem jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co usłyszałeś, czego doświadczyłeś, co przeżyłeś, co zrozumiałeś, co było trudne… Zakończ medytację modlitwą Ojcze nasz i znakiem krzyża świętego. 3. Notatka. Zanotuj krótko to, co było ważne dla Ciebie. Dziś wieczorem spotykamy się w kaplicy. Przyjdź jeśli możesz. 18:30 Katecheza 19:00 Msza Święta i Adoracja Najświętszego Sakramentu Kaplica-Izba Jezusa Miłosiernego, 4 Parkgrove Terrace, Glasgow, G3 7SD. Drzwi po lewej stronie obok wejścia do Domu Polskiego. Trzeba na domofonie wybrać przycisk M. Lekawa i wejść na pierwsze piętro. |
| *(Wjazd Jezusa do Jerozolimy ukazuje przyjście Królestwa, które Król-Mesjasz, przyjęty w swoim mieście przez dzieci i pokornych sercem, idzie wypełnić przez Paschę swojej Śmierci i swojego Zmartwychwstania. Jezus nie zniósł Prawa danego na Synaju, ale je wypełnił tak doskonale , że objawił jego ostateczny sens i wynagrodził popełnione przeciw niemu wykroczenia. Jezus dokonywał czynów, jak na przykład odpuszczenie grzechów, które potwierdzały, że jest Bogiem Zbawicielem. Niektórzy Żydzi, nie uznając Boga, który stal się człowiekiem, widzieli w Nim “człowieka uważającego siebie za Boga” (J 10, 33) i osądzili Go jako bluźniercę.) |